Να
παίρνεις φόρα και να τα ισοπεδώνεις όλα στη ζωή σου.
Όλα
όχι
Όλους.
Όλα όσα
σε αφορούν. Όχι όλα όσα υπάρχουν γύρω σου.
Να τα
ισοπεδώνεις.
Κυρίως
να ισοπεδώνεις εσένα.
Τον
εαυτό σου.
Πιο
δυνατό.
Πιο
συγκεντρωμένο.
Πιο
ασφαλή.
Πιο ήρεμο.
Πιο
γεμάτο…
Γεμάτο.
Αυτό
είναι το κλειδί της ζωής.
Γεμάτο
και σταθερό.
Όσο
μπορείς.
Κι
ύστερα να χαμογελάς, έτσι χωρίς λόγο κι αιτία.
Να χαμογελάς
και να κοιτάς τον ήλιο.
Κατάματα.
Όχι στις
σκιές.
Στο φως.
Να
λούζεσαι φως.
Και ν’
αγαπάς.
Ν’
αγαπάς με πάθος…
Τα
σωσίβια στη μέση του πελάγους κι ας έχεις ναυαγήσει για να πιαστείς.
Τα
λιμάνια του κόσμου κι ας έχεις ταξιδέψει ωκεανούς για να τα βρεις.
Τα
ουράνια τόξα στον ουρανό κι ας έχεις βραχεί για να τα δεις.
Με
πάθος.
Πολύ πάθος.
Τόσο όσο
χρειάζεται για μια ζωή.
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου