Ενώ είσαι ακόμα ζωντανός

Είναι όπως όταν έχεις στηρίξει όλες τις ελπίδες σου

σε μια στιγμή,

κι αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ.

Είναι όπως όταν περιμένεις ένα καινούριο αύριο

διαφορετικό

κι αυτό δεν έρχεται ποτέ.

Είναι όπως… όταν δεν ξέρεις πως είναι

όταν δεν έχεις καμία επαφή με το περιβάλλον

ακόμα και με τον εαυτό σου τον ίδιο.

Είναι όπως όταν η απελπισία δεν πάει πιο πέρα

αλλά μέσα σου

κι εσύ βουλιάζεις σ’ αυτήν.

Δεν μπορείς ν’ αναπνεύσεις.

Κι όσο προσπαθείς να βγεις στην επιφάνεια

τόσο πιο πολύ βουλιάζεις.

Κι έπειτα έρχεται η ώρα που επιπλέεις νεκρός

ενώ

είσαι ακόμα ζωντανός.

Κασιώτη Δέσποινα ©

Ακόμα απορώ

Είναι όπως όταν λες ποια είμαι και πού πάω;

Άλλες φορές στο σκοτάδι κι άλλες στο φως της μέρας.

Είναι όπως όταν κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη

σαν να μην καταλαβαίνεις

και όντως δεν καταλαβαίνεις.

Τι εννοείς ποια είσαι;

Και πώς να εξηγήσεις το αυτονόητο       

Πώς να πεις δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου;

Πώς να συνεχίσεις να ντύνεσαι, να χτενίζεσαι,

να περπατάς στους ίδιους δρόμους,

να κοιτάς τους ίδιους ανθρώπους

και να μην ξέρεις ποια είσαι;

Πιστεύεις ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που ψάχνει να βρει τον εαυτό του;

Ή πιστεύεις πως πριν από σένα, κανείς.

Λάθος σου.

Μα δεν ξέρω πια ποια είμαι να λες,

Θέλω να μάθω.

Και τι μας νοιάζει, να παίρνεις γι’ απάντηση.

Είσαι ότι εμείς θέλουμε να είσαι,

Αυτό είναι ότι χρειάζεται να ξέρεις.

Είσαι μάνα, είσαι σύζυγος, είσαι κόρη, αδελφή και θεία.

Αρκετά.

Είναι όπως όταν εξακολουθείς να κοιτάς στον καθρέφτη

κι εξακολουθείς ν’ απορείς.

Μα δεν μ’ αναγνωρίζω μέσα σ’ όλα αυτά, να λες.

Δεν θα ‘ναι ποτέ αρκετά.

Κασιώτη Δέσποινα©

Απορώ

Είναι όπως όταν λες κουράστηκα και κοιτάς τον άλλο στα μάτια

άλλες φορές ικετευτικά άλλες πάλι σαν να ζητάς επιβεβαίωση

Είναι όπως όταν ο άλλος σε κοιτάει με απορία

σαν να μην καταλαβαίνει

και όντως δεν καταλαβαίνει

Τι εννοείς κουράστηκες;

Και πώς να εξηγήσεις το αυτονόητο;

Πώς να πεις, δεν αντέχω άλλο

Πώς να συνεχίσεις να χαμογελάς

να είσαι ευλογία

να χαρίζεις απλόχερα τον εαυτό σου, αγάπη;

Όταν το μόνο που θες πραγματικά είναι να ουρλιάξεις

Δεν αντέχω άλλο

Και τι θα πει δεν αντέχεις άλλο

Νομίζεις πως οι άλλοι αντέχουν;

Ή πιστεύεις ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο με προβλήματα;

Απατάσαι

Τι θα πει δεν αντέχεις;

Να αντέχεις

Έτσι ήταν πάντα

Γυαλισμένοι άνθρωποι, υποκριτικά χαμόγελα

Αυτό πρέπει

Οτιδήποτε άλλο

Απαγορευτικό

Απλησίαστο

Απαράδεκτο

Μα δεν αντέχω να λες

Τι θα πει δεν αντέχεις;

Να παίρνεις γι’ απάντηση

Να ψάχνεις λέξεις

να περιγράψουν τις αντοχές που στέρεψαν

να προσπαθείς να μετατρέψεις σε λόγια

τις αντοχές που χάθηκαν

Να μη βρίσκεις

Να εξακολουθείς να κοιτάς

άλλοτε ικετευτικά

άλλοτε μια επιβεβαίωση

και το μόνο που βλέπεις, απορία και σύγχυση

και μόνο μία ερώτηση

τι θα πει δεν αντέχεις;

Κι ύστερα δεν ξέρεις

απορείς κι εσύ

Τι θα πει δεν αντέχω;

Κασιώτη Δέσποινα ©