Απορώ

Είναι όπως όταν λες κουράστηκα και κοιτάς τον άλλο στα μάτια

άλλες φορές ικετευτικά άλλες πάλι σαν να ζητάς επιβεβαίωση

Είναι όπως όταν ο άλλος σε κοιτάει με απορία

σαν να μην καταλαβαίνει

και όντως δεν καταλαβαίνει

Τι εννοείς κουράστηκες;

Και πώς να εξηγήσεις το αυτονόητο;

Πώς να πεις, δεν αντέχω άλλο

Πώς να συνεχίσεις να χαμογελάς

να είσαι ευλογία

να χαρίζεις απλόχερα τον εαυτό σου, αγάπη;

Όταν το μόνο που θες πραγματικά είναι να ουρλιάξεις

Δεν αντέχω άλλο

Και τι θα πει δεν αντέχεις άλλο

Νομίζεις πως οι άλλοι αντέχουν;

Ή πιστεύεις ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο με προβλήματα;

Απατάσαι

Τι θα πει δεν αντέχεις;

Να αντέχεις

Έτσι ήταν πάντα

Γυαλισμένοι άνθρωποι, υποκριτικά χαμόγελα

Αυτό πρέπει

Οτιδήποτε άλλο

Απαγορευτικό

Απλησίαστο

Απαράδεκτο

Μα δεν αντέχω να λες

Τι θα πει δεν αντέχεις;

Να παίρνεις γι’ απάντηση

Να ψάχνεις λέξεις

να περιγράψουν τις αντοχές που στέρεψαν

να προσπαθείς να μετατρέψεις σε λόγια

τις αντοχές που χάθηκαν

Να μη βρίσκεις

Να εξακολουθείς να κοιτάς

άλλοτε ικετευτικά

άλλοτε μια επιβεβαίωση

και το μόνο που βλέπεις, απορία και σύγχυση

και μόνο μία ερώτηση

τι θα πει δεν αντέχεις;

Κι ύστερα δεν ξέρεις

απορείς κι εσύ

Τι θα πει δεν αντέχω;

Κασιώτη Δέσποινα ©