Από το ημερολόγιο μου X

Ημέρα Δέκατη

Όταν μπορείς και ονειρεύεσαι…

Αλλά με ποιο τρόπο;

Πού βρίσκεις τη δύναμη;

Πού βρίσκεις όνειρα;

Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο

και το βλέμμα παγώνει

Ηττήθηκα

Στη ζωή μου δεν έχω χώρο

να κατοικήσουν τα όνειρα

Στην ψυχή μου δεν έχω αποθέματα

να σηκώσω το βάρος

Εξάντλησα κάθε μου λέξη

Χάθηκα στη σιωπή

Κάποια στιγμή πίσω απ’ το τζάμι

στάθηκε μια όμορφη κοπέλα

μ’ ένα μαντήλι στα μαλλιά

Πέρασαν τόσα μπροστά απ’ τα μάτια της

Ένα δάκρυ βρήκε διέξοδο

κύλησε βουβό στο πάτωμα

Θα ‘λεγες πως ήθελε να ξεπλύνει τη θλίψη

Σκέφτηκε κανείς να ρωτήσει γιατί;

Κασιώτη Δέσποινα ©