Διαβάζω τη λέξη αμαρτία σ’ ένα περιοδικό
Κρατάω στο χέρι μου
την εικόνα μιας πόλης το ξημέρωμα
Καταριέμαι τη στιγμή
και παραδίνομαι
στις σελίδες του
Μια ζωή που περισσεύει
Δαγκώνω τα χείλη μου
κόκκινο κρασί
σ’ ένα ποτήρι ραγισμένο
κι ένα τασάκι αποτσίγαρα
Κάπου μακριά ακούγεται μια κουκουβάγια
Κάθε φορά όταν θέλω ν’ αγαπήσω
βάζω εμπόδια
Κάθε φορά δεν περνάει καν απ’ το μυαλό μου
πως όλα μπορούν να είναι εύκολα.
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου