Από το ημερολόγιο μου VII

Ημέρα Έβδομη

Νιώθω;

Στροβιλίζεται γύρω μου το παρελθόν

Οι αισθήσεις μουδιασμένες τελικά

Παρακολουθώ

σαν να είμαι κάποια άλλη

Σε άλλο χρόνο

άλλη διάσταση

Έλλειψη σημείου αναφοράς

καμία αξία

κανένα νόημα

Αδύνατο να σκεφτώ λέξεις

που να καλύπτουν τις ανάγκες μου

Αυτοσχεδιάζω

σε πρόχειρα σημειώματα

ρίχνοντας το βάρος στις γραμμές του «μι».

Μάλλον

Μαζί

Μονοπάτι

Μακριά

Μέλλον

Μεγαλώνω

Μοναξιά

Μνήμη

Μετρώ

Μυστικά

Μίσος

Μάχες

Μένω

Μισή

Μιλώ

Μη

Μέσα μου ξεκαθαρίζω τις πιθανότητες

με κίνδυνο όσων αποσιωπήθηκαν

να ηχήσουν

Ένα φλιτζάνι γάλα  

δεν γράφω πια

δεν μπορώ να υποφέρω τα λόγια

ταράζουν την ψυχή μου

όμως

Αν οι σιωπές ήταν ειλικρινείς

θα ούρλιαζαν κι αυτές

από τύψεις.

Κασιώτη Δέσποινα ©