κι έκανε
παγωνιά
Φοβήθηκα ν’ ανέβω στο κρεβάτι
Φοβήθηκα ν’ ανέβω στο κρεβάτι
είπα
-άστον να ονειρευτεί-
-άστον να ονειρευτεί-
Στεκόμουν
έτσι μέχρι το βράδυ
δίχως να
κάνω τίποτα.
Από τι
κρατιέμαι;
Δεν ξέρω
Παγώνουν τα δάχτυλα
Παγώνουν τα δάχτυλα
η καρδιά φλέγεται
Όνειρα γλυκά
Γύρω απ’ το
κρεβάτι σου
δεν τήρησα τις
υποσχέσεις
Σκοτείνιασε…
Δεν είμαι η
μάχη που θα δώσεις σ’ αυτόν τον κόσμο
δεν αναζητάς
κάτι που ξέρεις πως δεν υπάρχει
η θλίψη θα
είναι ατελείωτη.
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου