Κι αυτό το βράδυ
με πηγαίνει εκεί,
στη θάλασσα
με το ασημένιο φεγγάρι
αντίκρυ.
Θα έρθεις με το αυτοκίνητο
προκλητικά
να προσπεράσεις για άλλη μια φορά
Σ’ αρέσει λες
να με κοιτάς στο φως του φεγγαριού
Το άσχημο είναι
πως δεν μπορείς να μου μιλήσεις
Ακόμη και τώρα που
σου απλώνω το χέρι
εσύ δε σταματάς
Καταραμένα όνειρα
πως προσπερνούν αργά τη νύχτα…
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου