Dans l' espoir que...

Η Ελλάδα βυθίζεται στην ευτυχία μάταια

σιωπηλά

ρισκάροντας νιάτα και πόνο

ώσπου να χάσει κάθε μεγάλη νίκη

Εδώ και καιρό αρνείται

να περπατά με τα χέρια ελεύθερα

Απόψε όμως αυτό δεν αρκεί

Υπάρχει ένα σημείο στην άκρη του δρόμου

με παχύ χορτάρι

Καθώς το νερό της βροχής αγγίζει τα λυτά μαλλιά της

στέκεται ξυπόλυτη

Θα έπρεπε να ονειρεύεται ένα μπουκέτο μαργαρίτες

κάτω από τα σύννεφα

ωστόσο θυμάται ένα ξεφλουδισμένο πορτοκάλι

τη στιγμή που θαμπώνουν τα μάτια της

Κασιώτη Δέσποινα ©