Τις εικόνες και τους ήχους από τα παιδικά
παιχνίδια
μη βιαστείς ν’ αφήσεις πίσω, όσο μπορείς.
Από τα χρόνια που σουλατσάρεις περιμένοντας
να δοκιμάσεις μοναδικές συγκινήσεις
συνήθως οι βραδινοί περίπατοι μουλιάζουν στο
κλάμα.
Τα πρωινά μονάχα να μην ξεχνάς ν’
απελευθερώνεσαι.
Με το σακίδιο της μνήμης γεμάτο πάντα
να αποφεύγεις καθορισμένες διαδρομές χωρίς να
υπάρχει λόγος
προχωρώντας με ζήλο μπροστά, για την
περιπέτεια
για την τύχη.
Τις απώλειες, τα πληγιασμένα πόδια, την
κούραση
μη φοβηθείς
τα χρόνια που περιφέρεσαι άσκοπα μη μετράς
μονάχα φρόντισε ως την τελευταία ανάσα τα
όνειρα.
Σε όσους δρόμους
κι αν σχεδιάσεις να βαδίσεις
πάντα αλλού θα βρίσκεσαι
σαν εκδρομή που ματαίωσες την τελευταία
στιγμή.
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου