Τα δέντρα

Θέλω να σας μιλήσω για τα δέντρα

πάνω τους σκαρφάλωνα σαν ήμουνα παιδί

Νόμιζα πως θα φτάσω στον ουρανό

λίγο αν απλώσω τα χέρια χωρίς να διστάσω

Θέλω να σας μιλήσω για τα δέντρα

ακόμα στέκουν προσοχή

σιωπηλά περνάνε τον καιρό τους

χωρίς παράπονο, χωρίς ντροπή

Τις μέρες φυλακίζουνε τον ήλιο στα κλαριά τους

τις νύχτες στα πουλιά χαρίζουν τη φωλιά τους

Θέλω να σας μιλήσω για τα δέντρα

πάνω τους ονειρευόμουνα ταξίδια μακρινά

Νόμιζα πως θα φτάσω στα πέρατα της γης

πουλί δεν ήμουν μα είχα ανθρώπινα φτερά

Θέλω να σας μιλήσω για τα δέντρα

που έχουν τις ρίζες τους βαθιά στη γη

που δεν φοβούνται μήτε φύσημα ανέμου 

μήτε βροχή

Χωρίς να είμαι πια παιδί

Χωρίς να έχω πια φωνή.

Κασιώτη Δέσποινα©