Αμφιβολίες
πέφτουν με θόρυβο στο πάτωμα
μέρες και νύχτες
γλιστράω ψάχνοντας την αλήθεια
θυμάμαι πόσο συχνά ήμουν λυπημένη
ο χρόνος όμως
μεταμορφώνει
ξέρω πως όλα είναι απατηλά μα
κάτι μέσα μου ψιθυρίζει μια λέξη που θα μηδένιζε
τις αποστάσεις, το χρόνο
ένας αέρας μεταφέρει προς εμένα ότι έχει φύγει
σαν μια πιθανότητα την τελευταία στιγμή
Αύριο όπως μια οποιαδήποτε μέρα
(ο ήλιος βγαίνει από συνήθεια)
είναι η ευκαιρία…
Κασιώτη Δέσποινα ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου